Necati Cumalı Sözleri
Necati Cumalı, Türk edebiyatının önemli yazarlarından biridir. 1921 yılında İzmir’in Urla ilçesinde doğmuş ve 2001 yılında İstanbul’da vefat etmiştir. Edebi kariyerine şiirle başlayan Necati Cumalı, daha sonra öykü, roman ve tiyatro eserleri de kaleme almıştır. Cumalı’nın eserleri genellikle toplumsal sorunları, insan ilişkilerini ve insanın iç dünyasını ele alır.
Necati Cumalı Sözleri Özlü
-> Bir insanın içindeki dünyayı görmek, gözlerimizi kapattığımızda onunla konuşmaktır.
-> Yanında yürüdüğün insanı seviyorsan, onun gölgesini de sev.
-> Bir insan, yaşamını doldurmak için sevdiklerini düşünmelidir.
-> İnsanın kısmeti bilinmez ki? Bugün istemem dersin, yarın koşa koşa varırsın.
-> Her şey bir ağızdan çıkmaya hazır ama hiçbir şey kulağa gitmeye.
-> Her zaman bir şeyler öğrenmek gerekir, çünkü dünya bir okuldur.
-> Sevgi, bir gün buluşan iki gözün arasına sıkışmış bir kelime.
-> Ne çare, sen gittin, ben âşık değilim artık. Sadece tuhaf bir hüzün kalmış içimde.
-> Lisede babamın verdiği harçlığın yarısını ne yapar yapar kitaba yatırırdım. Yaz aylarında Urla Halkevi kitaplığına uğramadığım gün yoktu. Liseyi bitirdiğim yıl, düşlediğim şey, İstanbul’da bir kitapçının yanında yarım günlüğüne bir iş bulmaktı. Üniversiteye başlarken, sevdiğim kitaplar arasında, şiirler okuyarak yaşamaktı tek hırsım.
-> Çocukluğumuz, bir yudum su içmek kadar derin ve güzeldi.
-> Ölüm, sevdiklerinin yanında olsan da, hep yalnızdır.
-> Kötülüğün kökü derindedir, sevgilerin kuşkuları uykuda.
-> Bir insanın içindeki dünya, onun sevdiklerine verdiği değer gibidir.
-> Bir kişiyi seven, bütün insanları sever.
-> Unutma, sevmek için özgür olmak gerekir.
-> Bilirim yalnızlık üşütür insanı, kalp daima sevecek birini arar.
-> İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk. Bir kişiyi seven, bütün insanları sever.
-> Her şeyi anlamaya çalışan, her şeyi affeder.
-> Yatağına uzandığı sırada yıldızlar solmaya başlamışlardı.
-> Bir insan, anlamsız bir yaşamı tercih edebilir, ama anlamsız bir ölümü tercih edemez.
-> Yanlış doğru yaşanmış yaşamları denkleştirecek, eşit kılacak o ölüm!
-> İyi bir roman bir kez okunduktan sonra, elimizin altından ayırmak istemeyeceğimiz, yer yer, sayfa sayfa, bir daha bir daha okuyabileceğimiz kitaptır.
-> Hiçbir dil, bu yılgın, bu kaçak güneş kadar yansıtamazdı onların üzgünlüğünü.
-> Bir insanı tanımadan, onun hakkında bir şeyler söylemek, bir yıldızın adını bilmek gibidir.
-> Bir insanın içindeki dünya, bir kitabın kapakları arasındaki sözler gibidir.
-> Sevmek, sadece birinin yüzündeki ışığı görmektir.
-> Gözümde uyku, yüreğimde rahat bırakmadın. Bana yar olmazsan sen de bu dünyada yarsız kal.
-> Çok üzgündü. Yine de o yalancı umut, yüreğinin uzak bir köşesinde, kabuğunu çatlatıp çıkan küçük bir böcek gibi kıpırdıyordu hafiften hafiften.
-> Bir insanın en büyük üzüntüsü, kendini yitirmesidir.
-> İnsan, sevdikleriyle birlikte olmak istediğinde, dünyanın en büyük çölünde olabilir.
-> Söz ola kese savaşı, Söz ola kestire başı
-> Ben sabahları severim oldum bittim sabahları, çocukları, bütün başlangıçları.
Necati Cumalı Kitap Alıntı Sözleri
-> Gönlünün dediğinden başka söze uyma.
-> Gözünü eğitmeden, bir insanın, kalbini eğitemezsin.
-> İnsan sevebileceği birini buluncaya kadar kaç kişiyi sevdiğini zannediyor.
-> Ne çare, sen gittin, ben âşık değilim artık.
-> Her iyi şair şiirinin diyetini öder. Ama türlü türlü öder. Kimi tavan aralarında aç, sefil. Kimi sürgünlerde, mahpuslarda. Kimi en budalalara bile türlü nimetlerin zahmetsiz nasip olduğu bu dünyada, bağlı kaldığı manevi değerler uğruna, kendini korkunç bir yalnızlığa mahkûm ederek, Cahit gibi, içe içe, öle öle…
-> Ay büyürken uyuyamıyorum! Silip alıyor gözümden uykuyu…
-> Yaşamanın bütün gizleri sende.
-> Bir insan, sadece sevdiği zaman anlayabilir.
-> Biz fakirdik ama iyi insanlardık.
-> Ölüm! Eninde sonunda gelecek olan ölüm! Yanlış doğru yaşanmış yaşamları denkleştirecek, eşit kılacak o ölüm!
-> İnsan, çıkarsız sevgiyi bulabilse, geri kalan her şey onun içindir.
-> Kaç günümüz varsa şunun şurasında O kadar güneşimiz var Her günlük hakkımızdır mutluluk Anla Dün bugün eksilen güneşler Ödenmez yarınla.
-> Allah’tan başka kimseden korkum yok benim! Allah’tan başka kimse ile görülecek hesabım yok! Allah’a bir can borcum var, onu da ne zaman dilerse alır.
-> Neredeysen uzat ellerini basım dönüyor.
Necati Cumalı Meşhur Sözleri
-> İnsan önce üzülmeli ki, sonra sevinsin. Sevincinin kıymetini daha çok anlasın.
-> Bir düşünebilen, bir kelebeğin kanat çırpışında bile büyüklüğü anlayabilir.
-> Anlamak istersen beni Ağaçlarla iyi geçin.
-> Her yeni gelen günü yeni bir ümitle beklemeli. Her yeni gün yeni havalarla gelir. Gece, yağan yağmurla uyursun sabah bir de bakarsın odan güneşli.
-> Bir sen varsın bana hatırlatan, inandığımı, yaşadığımı, sevdiğimi.
-> Fakirdi! Bir kuruşu yoktu! Askerliğini yapmamıştı! Nişan düşünmez, düğün yapamazdı! Ama âşıktı işte!
-> Bugün gülen yarın ağlar. Bugün ağlayan da gün gelir güler.
-> Hayatın içinde sevgiye ihtiyaç var.
-> Yaşamak, bir insanın sevdiklerine yakın olmasıdır.
-> Düzensiz bir yaşayışın yorgunluğu vardı üstünde.
-> Gözleri aşka yaslanmış insan, ömrü boyunca körlükten korkmaz.
-> Kısacası halktı onlar. Elleriyle, kollarıyla, sağlıklı ruh yapılarıyla, yaşama güçleri, sağduyularıyla yaşamı bugünden yarına ulaştıran temeli, direğiydiler toplumun.
-> Başını alıp gitmek isteyen, önce başını düşürmeli.
-> Yalnız senin uğrunda ölür insan Yarası acımadan.
Necati Cumalı Kitap Alıntıları
-> Bana yar olmazsan sen de bu dünyada yarsız kal.
-> Erken ya da geç, bir gün öleceği değil, nasıl yaşadığıdır önemli olan kişinin.
-> Sevgi, bir arada durmaktır, birbirine dokunmaktır.
-> Sözcüklerin anlamı yoktur, sadece anlamı vardır.
-> Yüreğinden gelerek türkü söyleyen her canlı, bir bakıma uçuyor demektir!
-> Bir erguvanlar vardı Pembe mi desem deli mi desem Bu ümit olmasa içimde Buralarda bir gün beklemem.
-> Bir insanın yüzünde mutluluğu görmek, hayatın en superguzelsozler.com güzel anlarından biridir.
-> Gerçekler her zaman zor anlarda doğar.
-> İnsan, bir şeyi anlamadan, ona inanamaz.
-> Bereketli göğüslerin, dudakların aşkla ıslak. Cennetten kovulan ırmak; Yatağımda çırılçıplak, her gece gürül gürül ak! Yıkık yönlerimi götür, umutsuzluğumu yıka, yarına beni değiştir. – Geldiğin yerlerim yeşil; gittiğin yerlerim kurak.
-> Kuşkuları olmayan insanlarla tartışılmaz.
-> Sadece tuhaf bir hüzün kalmış içimde İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk.
-> Ne ben kötü bir insanım, ne de sen. Kötü olan yıllar” dedi. “Aramızdaki yıllar!
-> Şiir, içi boş bir nefestir, gerisi duruş.