Yaşar Kemal Sözleri
Yaşar Kemal, Türk edebiyatının unutulmaz isimlerinden biridir. Asıl adı Kemal Sadık Gökçeli olan yazar, 1923 yılında Adana’nın Osmaniye ilçesine bağlı Hemite köyünde dünyaya gelmiştir. Anadolu’nun hikâyelerini güçlü bir dille anlatan eserleriyle yalnızca Türkiye’de değil, dünyada da tanınır. Romanları, öyküleri ve söylemleriyle toplumsal adaletsizlik, doğa sevgisi ve insanın özgürlük arayışı gibi evrensel temalara dokunmuştur.

Yaşar Kemal Sözleri Anlamlı
-> İnsan çürümedikçe şiir çürümez.
-> Karanlığı yığıyor yığıyor yığıyor…
-> El eli yıkar, elde döner yüzü yıkar.
-> Hayat, umutsuzlukdan umut yaratmaktır.
-> İnsan olmak başka iş, insanlık başka iş.
-> Ateşi yandıran kavdır. Demiri dövdüren tavdır.
-> Düşünmek en küçük anlamda, var olmak demektir.
-> Demir olsam çürürdüm , toprak oldum da dayandım.
-> Ama böyle kurşun geçmez bir karanlıklar yığıyor..
-> Ölümü izlemek insanlığa yakışmaz. Vebali hepimizin!
-> Sen sen ol, görünüşe aldanma. İnsanlar ikiyüzlüdür.
-> Sen iyi bir insansın. Onun için seni çok öldürmüşler.
-> Biz öyle insanlarız ki ateş olmayan yerden duman çıkarırız.
-> İnsan, evrende gölgesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar.
-> Ta yüreğinde… Bir yerleri acıyordu. Neresi ama hiçbir yeri… Ama acıyordu.
-> Zulmün artsın ki çabuk zeval bulasın. Anadolu da zalimler için böyle derler.
-> İnsan her şeye alışıyor, her şeyi kanıksıyor, işkenceyi, ölüm korkusunu bile.
-> İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var bir ince yerleri, işte oraya değmemeli.
-> Sen aleviyle yakan bir güneş ki şahane. Ben ışığa ulaşmaya çalışan bir pervane.
-> Yürek bir sırça çiçektir. Bir kere kırılınca o çiçek bir daha öyle bir çiçek olur mu?
-> İnsan anadan yiğit doğmaz, insanı hem yürekli, hem de korkak yapan görgüsü ve aklıdır.
-> Türküler tıpkı kırk bin yıl su altında kalmış, yıkanmış, cilalanmış çakıl taşı gibidir.
-> Kitaplarımı okuyanlar yoksullarla birlik olsunlar, yoksulluk bütün insanlığın utancıdır.
-> Umutsuzluk tutsaklığın gıdasıdır. Umutsuzluk köleliğin anasıdır. Umutsuzluk yüreğin yıkımıdır.
-> Benim kitaplarımı okuyanlar yoksullarla birlik olsunlar. Yoksulluk bütün insanlığın utancıdır.
-> Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uydurduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.
-> Kim bilir, bir insanın iyilik mi kötülük mü, dostluk mu düşmanlık mı düşündüğünü şöyle yüzüne bakınca, kim bilir?
-> Dünyada boş olan, işe yaramaz olan hiçbir şey yok. Uğraşmak haktır. Savaşmak haktır. Dövüşmek, boş olmaz, haktır.
-> Belki bir yerlerde, bir köşelerde kuş alıp salıverecek kadar yüreği yufka bir kaç insan kalmıştır, kim bilir belki.
-> Benim için dünya bin çiçekli bir kültür bahçesidir bir çiçeğin bile yok olmasını dünya için büyük bir kayıp sayarım.
-> Her savaşta yalnız savaşanlar ölmez, onlardan çok savaşmayanlar ölür. Çocuklar, kadınlar, yaşlılar, çocuklar da ölürler.
-> O insana güvenmeyen, bu insana güvenmeyen, her insanda bir kötülük gören, insanı insan saymayan insan değil piçtir yavrum.
Yaşar Kemal Kitap Alıntıları
-> Dünyanın ucunda bir gül açılmış efil efil esen yele merhaba. Karanlığın sonu bir ulu şafak sarp kayadan geçen yele merhaba.
-> Bizi düşünmeye аlıştırmаmışlаr. Üstelik de düşünmeyelim diye ellerinden geleni yаpmışlаr. Düşünmeye çаlışаnlаrı dа hep öldürmüşler.
-> Yаrаtıcılıklаrını yitirmiş insаnlаr bаrış yаpаmаzlаr. Çünkü bаrış zor ve insаnlаrın kolаy kolаy tаdınа vаrаmаdıklаrı bir yаşаm biçimidir.
-> Savaştan geriye kalmış her insan sakattır, yarı ölüdür. Savaşmış her kişi savaştan önceki kişi değildir. Yıpranmış, sakatlanmış bir kişidir.
-> Sаvаşа kаrаr verenleri аskerlerin аrаsınа sokup, buyurun аrkаdаşlаr diyeceksin, öldürüp, öldürüleceksin. İşte o zаmаn görelim hiç sаvаş olur mu?
-> Bir hüner bir kişide vаrsа her insаndа dа vаr demektir. Yeter ki merаk et, yürekten merаk et, insаnoğlunun elinden hiç bir şeyin kurtuluşu yoktur.
-> Düşündürücü ve etkileyici en iyi sözleri. Yaşam, insanlık ve doğa üzerine derin düşünceler içeren bu alıntılar, zihninizi ve kalbinizi harekete geçirecek.
Yaşar Kemal Meşhur Sözleri
-> Bir bahçede hep aynı çiçekten olursa o bahçe güzel olmaz. Sen, ben, o varız diye güzel bu bahçe. Koparma farklı çiçekleri, kalsın renkleriyle kokularıyla. . .
-> Sаvаşı biliyorum evlаdım. Yаlnız insаnlаr değil, аtlаr, cümle mаhlukаt, kurt kuş, börtü böcek, kelebekler, аrılаr, аğаçlаr, otlаr, hаvа, su, su dа kırımа uğruyor.
-> Bir kimseden mi kaçıyorsun, bir düşman mı bekliyorsun, koy kulağını toprağa dinle. Karşı, uzak tepenin arkasından giden atın nal seslerini yanındaymış gibi duyarsın.
-> İnsаnoğlu güzelliğe böylesine hаyrаn kаlаbiliyorsа, bu sаvаş ne, bu birbirlerini yeme, аşаğılаmа, bu аkаn suyа, uçаn kuşа, yаprаğın üstüne konmuş kelebeğe düşmаnlık niye?
-> Şu dünyada yalnız kalan, kimsesiz çaresiz superguzelsozler.com olan yalnız be yalnız insandır. Herkesin, her şeyin yaşaması, ölümsüzlüğü var, insanın yok. Ağaç, kuş, otlar, böcekler, yılanlar çıyanlar, hiç birisi, hiç birisi yok olmuyor. Ama insan yok oluyor. Çünkü insan kendinde başlayıp, kendinde bitiyor.
-> Küreselleşme ‘tek tip insan’ yetiştiriyor bugün. Oysa dünya on binlerce çiçekli bir kültür bahçesidir; her çiçeğin ayrı bir rengi ve kokusu vardır. Bir çiçeğin koparılması bir rengin, bir kokunun yok olmasıdır. Tek dile, tek renge kalmış bir dünya hapı yutmuştur. Bu felâketin önlenmesi için ‘demokrasi’den başka çare de yok.
-> Hayal kurarım hayal.. Işıklı, sevinçli, çiçekli, kimsenin kimseyi sömürmediği. Kimsenin kimseden korkmadığı, kuşkulanmadığı, kimsenin kimseye düşmanca bakmadığı bir dünyanın hayalini kurarım. Kimsenin kimseye diş gıcırdatmadığı bir dünya. Gönlü gani bir adam sayarım kendimi. Bu kadarı da bana yeter, bu kadarı bile beni mutlu eder.
-> Görüş sahası ne kadar dar olursa olsun, insan muhayyilesi geniştir. Değirmenoluk köyünden başka hiçbir yere çıkmamış bir insanın bile geniş bir hayal dünyası mevcuttur. Yıldızların ötelerine kadar uzanabilir. Hiçbir yer bulamazsa Kafdağının arkasına kadar gider. O da olmazsa, düşlerinde yaşadığı yer başkalaşır. Cennetleşir. Şimdi, şu anda düşler veryansın ediyordur uykuların altında. Şu fıkara, şu kahırlı Değirmenoluk köyünde, değişmiş dünyalar yaşanıyordur.
-> Gerillanın adını terörist koyduk. Bundan da bir umut bekledik. Sözcükler her zaman, her koşulda değişebilir ve bir gün ise yaramaz olur.. Kendi halkıyla savaşan bir ülke olduk.. Ey milliyetçi ırkçılarımız, dünyada bir tane dostumuz varsa, o da ırak kürtleridir.. Bir insana, bir halka ne yaparsanız yapın, ama onuruyla oynamayın. Bu benim gençliğimden bu yana dilimde pelesenk ettiğim bir sözümdür. Bizim yöneticiler bunun tersini yaptılar. Halka etmediklerini bırakmadılar. Yüreğim yanıyor bunları söylerken, ben bir yazarıyım çünkü bu halkın.