Orhan Kemal Sözleri
Orhan Kemal’in eserlerinde toplumcu gerçekçi bir yaklaşım öne çıkar. Çoğunlukla işçi sınıfının, köylülerin, dar gelirli ve ezilen insanların yaşam mücadelelerini, toplumsal adaletsizlikleri ve günlük yaşamın gerçeklerini işler. Samimi ve yalın dili, karakterlerinin içtenliği ve olayların gerçekçiliği ile dikkat çeker.
Orhan Kemal, Türk edebiyatına büyük katkılarda bulunmuş, eserleriyle geniş kitlelere ulaşmış ve edebiyat dünyasında saygın bir yer edinmiştir.
Orhan Kemal Sözleri Anlamlı
-> İnsanlardan çok önce var olan bu topraklara dedesi, belki de dedesinin dedesi tırnaklarını geçirmişti ilkin. Kim ne zaman geçirirse geçirsin, bu topraklar onundu. Devlet, sık değişen hükümetlerse, o ve onun gibilerin topraklarına bekçilik, jandarmalık etmekten başka görevi olmayan şeylerdi.
-> İnsanlardan çok önce var olan bu topraklara dedesi, belki de dedesinin dedesi tırnaklarını geçirmişti ilkin. Kim ne zaman geçirirse geçirsin, bu topraklar onundu. Devlet, sık değişen hükümetlerse, o ve onun gibilerin topraklarına bekçilik, jandarmalık etmekten başka görevi olmayan şeylerdi.
-> İnsanın en büyük savaşı, kendi içinde verdiği savaştır. Kendi korkuları, endişeleri, zayıflıklarıyla yüzleşmek, onları aşmak, gerçek anlamda güçlü olmanın yoludur. Ve bu savaşta kazanan, her zaman umut eden, pes etmeyen insandır.
-> Gene de büyüklük taslamam ben olsam. Neden? Çünkü büyüklük Allah’a mahsus. İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak.
-> Gönül kimi severse güzel o.
-> Çaylar benden olur, manzara senden.
-> Herkes ama herkes konuşuyor. Dinleyen yok.
-> İnsanlığa, işleyen kafalar lazım, et kafalar değil. Onun için uğraşıyorum.
-> İnsan dediğin insanların uğruna canını feda etmeli, edemedi mi, kalabalık etmemeli dünyamıza!
-> Sıcak, sinek, yağmur, çamur, ayaz… Hayat bu. Geçim derdi. Savaşmak lazım, savaşacağız!
-> Haklısın insanın mal olmaması lazım ama oluyor işte. Ve sen bunu ancak şimdi, yani bıçak kemiğe dayanınca düşünebildin. İğne etine saplanınca…
-> Hem de öyle ki, mebus oldular mı dünyayı değiştireceklerdi sanki. Sanki onlar mebus oldu mu, sokaklardan yağ, bal akacak…
-> İnsanın gâvuru, Müslümanı olmuyor arkadaş. İnsanın insanı, insan oluyor!
-> Biz cahil insanlarız, parti marti bilmeyiz pek. Bizimkisi ekmek partisi…
-> Ben gidiyorum, dedi. Koyarlar yerime belki de seni. Olma kula kul; öpme el ayak, kirlenmesin ağzın. Ya ver canını insan için, ya da etme kalabalık dünyamıza!
-> Olma kula kul, öpme el ayak, kirlenmesin ağzın. Ya ver canını insan için ya da etme kalabalık dünyamıza!
-> Mühim olan, senin ve benim nefsi nefsimizdir. Bunu temin edecek devlet ister laik olsun ister şer’i Haydi şerefe!
-> Her yirmi dört saatte yirmi dört kere ölerek.
-> Dünya kötüye kesmiş, insanlara güvenilmiyor. Kime canım desen canın çıksın diyor.
-> Bir gün oturup çay içelim seninle..
-> Toplumun en alt tabakasında yaşayan insanların hikayelerini yazmak, onların yaşadığı zorlukları, mücadeleleri ve umutlarını gözler önüne sermek, bir yazarın en büyük sorumluluğudur. Çünkü onlar, sesini duyuramayan, görünmeyen kahramanlardır.
-> Beyefendi! Her yerde insanlar… Koşuyorlar, gidiyorlar, geliyorlar, tutuyorlar, koparıyorlar… Yığın yığın, vıcık vıcık, sürü sürü insanlar… Üzerinize atlıyor, lokmanızı ağzınızdan kapıyorlar beyefendi. Beyefendi, insanlar kurt gibi, kurtlar gibi saldırıyorlar beyefendi!
Orhan Kemal Kitap Alıntıları
-> Bozuldu ağa bozuldu, dünya kökünden bozuldu. Üstüne bastığım toprak ayaklarımın altından kayıyor sanki. Bugün dünü arıyoruz, yarın da bugünü arayacağımızdan şüphen olmasın.
-> Mal, mülk, para, emlak… İstikbalimizin garantisi değil yavrum! Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki, milyonerlerin bile geleceği garanti altında değil.
-> Bence asıl ölmek, istenilmeyen bir dünyada yaşamaktır. Her yirmi dört saatte bir yirmi dört kere ölerek.
-> Sen ağa ben ağa, bu ineği kim sağa!
-> Gurbete düştün mü, sılayı yüreğinden atacaksın derdi, derdi ya, kendi atabildi mi? Ne mümkün? Adamın vatanı derdi, vatan başka derdi…
-> Ahlakı kalmamış bir milletin yaşadığını tarih kaydetmemiştir.
-> Hayat, herkesin katıldığı başsız sonsuz bir koşudur. Bacakları kuvvetli, soluğu bol olan kazanır.
-> Yoktur hiçbir Türk’ün ihtiyarı, genci! Bu millet gider harbe düğüne gider gibi! Var mı itirazın?
-> Sessizliği seviyordu o. Sessizliği, yalnızlığı. Dalgasına taş atılmamalıydı.
-> Yıllar kırık plaklarda kalmış çok eski türküler gibi geldi geçti.
-> Ekmek kavgası, hayatın tam ortasında yer alır. İnsanlar, her sabah aynı mücadeleye uyanır, her akşam aynı yorgunlukla başını yastığa koyar. Ama bu kavga, sadece bir parça ekmek için değildir. Onurunu, gururunu, insanlığını koruma mücadelesidir aslında.
Orhan Kemal Aşk Sözleri
-> Esas mesleğim hiçbir titri (unvanı) olmayan, sekizinci planda kalmış işler. Küçük adamların ömürlerini törpüleyen ıvır zıvır işler. Ekseri bu ıvır zıvır işler peşinde koşmak, filimci, sinemacı kovalamak. Beyoğlu’nun ara sokaklarından Cağaloğlu yokuşuna taban tepmek.
-> Bana bak Hadi, biliyor musun elime şöyle biraz para geçse, kira, tencere derdi olmasa, bir de çocuklar okuyup kendilerini kurtarsalar, ilk işim bütün yazdıklarımı yeniden yazmak olacak.
-> Öyle bir sevgilim olsun istiyorum ki, ne demek istediğimi bakışlarımdan anlasın. Sözle değil, gözlerimizin bakışıyla anlaşalım. Sonra küçücük bir evimiz, çok değil, iki oda bir salonlu.
-> Bu türküde bir Avşar kilimindeki renklerin cümbüşü vardı. Bu türküde hasret vardı, bu türküde arzu, bu türküde aşk… Bu türkünün motifleri Hint’te, Çin’de, Kazablanka’da, New York’ta, Po Vadisi’nde, Güney Amerika bozkırlarında, Orta Anadolu’da da vardı. Bu türkü insanlığın hasretlerini, arzularını belirten nakışlarla işli bir türküydü.
-> Namustan dem vurup atıp tutanlara kulak asma. Evlerinin duvarları dile gelse de söylese!
-> İnsanları anlamak için onların yerine kendinizi koymanız, onların yaşadığı zorlukları, acıları ve sevinçleri hissetmeniz gerekir. Ancak o zaman gerçek anlamda empati kurabilir, onların hikayelerini yüreğinizde hissedebilirsiniz.
-> İnsan, hayatı boyunca bazen mutluluğun doruklarında, bazen de acının en derinlerinde dolaşır. Ama önemli olan, her durumda insan kalabilmeyi başarabilmektir. Çünkü insan, hayata karşı dimdik durmalı, ne olursa olsun umut etmeyi bırakmamalıdır.
-> Ve ben asla unutmayacağım. O’na nasıl güldüğünü.
Orhan Kemal Kitap Sözleri
-> Yıllardır iş ararım. Bulamadım. Bundan sonra da bulacağımı sanmam. Ama dilenecek değilim tabii. Bütün iş mademki kalemimle çalışmak zorundayım, velinimetime sımsıkı sarılmakta. Her şeye rağmen ekmeği oradan çıkarmaktan başka çare yok.
-> Yarım kilo kuru fasulye, iki yüz elli gram etle fokur fokur kaynamış kocaman bir kuru fasulye tenceresinin başında milyonerlerin çokluk bulamayacakları neşeli saatleri bulmak az mutluluk mu?
-> Bir insan ya insan olmalı, insanlar için canını vermeli, ya da kalabalık etmemeli dünyamıza!
-> Yüreğim gazel yaprağı gibi titriyor.
-> Güçlü bir hafıza, ağır bir cezadır. Ve işin kötüsü iyi anları nadiren, kötü anları sıklıkla hatırlatır.
-> Az bulur az yeriz, çok bulur çok. Çok bulduğumuz yok ya, sözün gelişi… Ekmeğimizi tuza banıp yediğimiz çok olur. Lakin can sıkıntısı, keder, yüz eğrisi, tasa filan girmez kapımızdan içeri. Sokmayız ki girsin!
-> Komünizme karşı baraj olsun diye göz yumulan bu güç, demek günün birinde iyice dal budak salacak, sonrada önüne geçilemez bir hal alacaktı.
-> İnsanlara kızmamaya alışın ! demişti. İnsanlar kızılmaya değil, sevilmeye muhtaçtırlar. Hastasına kızmayan bir doktor olmaya çalışın. Ekmeğinizi alnınızın teriyle kazanın, kitaplar satın alın, bol bol kitap okuyun. Benim kim olduğumu öğrenip de ne yapacaksınız ? Bir insan işte…
-> Çok kimse kendindeki kusurun farkındadır, fakat açığa vurmaktan çekinir. Kendindeki kusurları görebilmek bir özelliktir, bu kusurları söyleyebilmek ikinci özellik, hele kendisiyle alay edebilmek bir zekadır.
-> Edebiyat, sadece güzel sözler söylemek değil, aynı zamanda hayatın gerçeklerini tüm çıplaklığıyla anlatmaktır. İnsanların yaşadığı acıları, sevinçleri, hayal kırıklıklarını ve umutlarını kelimelerle resmetmektir.
-> Hayatın acımasız yüzüyle tanıştığınızda, bir yazar olarak yapmanız gereken, bu acımasızlığı tüm çıplaklığıyla anlatmak olmalıdır. Çünkü gerçekler ne kadar acı olursa olsun, onları görmezden gelmek, sorumluluktan kaçmak demektir.
-> Hükümet İş Kanunu yapar, günde sekiz saat mesai kabul eder, siz fakir fukarayı on sekiz saat çalıştırırsınız. Bu mu namusunuz?
Orhan Kemal Sözleri Tumblr
-> Mebuslar ya? Seçimlerden önce akın akın gelir, halkı toplar, daha iyi geçimden, haktan, adaletten, dinden, imandan bahseder, oyların kendilerine verilmesini isterlerdi.
-> Borç, borç, borç… O kadar oku, sonra gel, elifi mertek belleyen birine köle ol!
-> Sadece oruç tutmakla, namaz kılmakla Müslümanlık olur mu?
-> Ölüm korkusu vuran yüzler gerilmiştir superguzelsozler.com aşağıda. Gözler yuvalarından fırlamış. Ölüm kaşla göz arasında pusu kurmuş…
-> Değer mi? Bir kız için mahvolmaya değer mi evladım? Değmez mi? Sevdiğin, yandığın bir kız için vurmak, vurulmak değmez mi usta? Değmez Kemal. Çünkü dünyada, uğruna mahvolmaya değecek kadar büyük, şerefli başka tutkular var!
-> Peki niçin bu kadar kan döküldü? Milli Mücadele ve onun şuuru?…..
-> Annem, Kim kiminnen, değirmenci suyuynan, derdi. Sahidende öyle. Rivayet ederler ki Babil’de meşhur bir kule yapılırken yetmiş iki buçuk milletten işçi alınmış. Öyle bir zaman gelmiş ki kimse kimsenin dilinden anlamaz olmuş. Dünyamızın, insanların hali, Babil Kulesi’nin inşası sırasındaki Babil’in haline benzemiyor mu?
-> İstediğin kadar büyük ol, geldiğin yer toprak, gideceğin yer gene toprak.