Pir Sultan Abdal Sözleri

Pir Sultan Abdal’ın birçok şiiri halk arasında anonimleşmiş ve sözlü kültür aracılığıyla kuşaktan kuşağa aktarılmıştır. Bu nedenle, onun şiirleri hem tarihi bir değer taşır hem de Alevi-Bektaşi kültürünün önemli bir parçası olarak kabul edilir. Pir Sultan Abdal, Osmanlı yönetimine karşı gösterdiği muhalefet nedeniyle idam edilmiştir. Ancak, onun şiirleri ve fikirleri, Anadolu halkı arasında yaşamaya devam etmektedir.

Pir Sultan Abdal Sözleri Kısa

-> Ben de şu dünyaya geldim geleli kalsın benim davam divana kalsın yaradan Allah’tır benim vekilim kalsın benim davam divana kalsın.

-> Sekiz derler şol Cennet’in kapısı – Hakk’a doğru açılırmış hepisi – Korkusun çektiğin Sırat köprüsü – Onu doğru geçen insana n’eyler?

-> Yorulan yorulsun, ben yorulmazam – Derviş makamından ben ayrılmazam – Dünya kadısından ben sorulmazam – Kalsın benim davam divana kalsın.

-> Pir Sultan Abdal’ım, er haksın er hak – Münkir olanlardan ıraksın ırak – Kurdun işi namert lokmasın yemek – Hak için adanan kurbana n’eyler?

-> Pir Sultan Abdal’ım, nerden aşalım – Aşalım da dost köyüne düşelim – Çok tuz etmek yedik, helalaşalım – Gelin rıza ile gönderin bizi.

-> Ateş gibi birden parlayıp yanma yanıp yanıp çevre yanın yandırma kah karanlık kah aydınlık görünme meydanda mum gibi yan deli gönül.

-> Ben dervişim dersin dava kılarsın Hakk’ı zikretmeye dilin var mıdır kendini gör, elde sen ne ararsın hâlâ hâl etmeğe hâlin var mıdır?

-> Söylersin de söz içinde şaşmazsın. Helâli haramı yersin seçmezsin. Nasibin kesilir de sular içmezsin. Akar çaylar senin olsa ne fayda

-> Altından bir pula olur mu kail konuş ki ehl ile olasın ehil konuşma cahille olursun cahil kişi itibardan düşer mi düşer.

-> Abdal Pir Sultan’ım, böyle mi olur herkes ettiğini elbette bulur alıcı kuşların ömrü az olur akbaba zararsız yaşar mı yaşar.

-> Yad ellerde kalmak kula hatadır – Sal Allah’ım, sal sılama varayım.

-> Pir Sultan Abdal´ım dünya durulmaz. Gitti giden ömür geri dönülmez. Gözlerim de şah yolundan ayrılmaz. Ben de bu yayladan şaha gider.

-> Bir halden anlamaz cahile kul eyledi zaman bizi.

-> Dostum beni ısmarlamış, gel diye gideceğim ama yol bozuk, bozuk.

-> İman eder, amel etmez Hakk’ın buyruğuna gitmez kadılar yaş yere yatmaz hiç böyle bir şeytan var mı?

-> Hünerin var ise kendini devşir söyleyecek sözü kalbinde pişir ululuk büyüklük Hakk’a yaraşır nasihatim dinle, sakın gururdan.

-> Bir su bir gölde çok durursa kokar azar azar çağla ak deli gönül bulanık akma ki içmezler seni çeşmenin gözünden çık deli gönül.

-> Pir Sultan’ım, ulular izin izle – Kemliği terkeyle, iyliği gözle – Hasmın karıncaysa merdane gözle – Nasihatim dinle, sakın gururdan.

-> Gel ahımı alma güzel bir ah yerde kalmaz imiş gaziler fani dünyada Pir ağlatan gülmez imiş.

-> Ne kadar bilsen de bilire danış/Danışan dağları aşar mı aşar/Danışmadan yola gitse bir kişi/Yorulup yollardan şaşar mı şaşar.

-> Oku asılanın yayı yasılır gaziler kılıcı Arş’a asılır gurur ile kahramanlar basılır nasihatim dinle, sakın gururdan.

-> Yanlış fetva ile yola gidilmez/Arif isen bu manadan fark eyle/Eğri hacet ile metah dokunmaz/Üstat isen endazeni derk eyle.

Pir Sultan Abdal Sözleri Özlü

-> Gelir senden önce yükseğe çıkar gözlerinden kanlı yaşını döker ayağın kayınca urganın çeker en iyi dostundan sakın sen seni.

-> Alem çiçek olsa, arı ben olsam dost dilinden tatlı bal bulamadım.

-> Şecaatin varsa kalbinde sakla – Nasihatim dinle, sakın gururdan – Bir işin önünden sonunu yokla – Nasihatim dinle, sakın gururdan.

-> Demiri demir ile dövdüler. Biri sıcak biri soğuktu. İnsanı insanla kırdılar. Biri aç biri toktu.

-> Derdim çoktur hangisine yanayım yürekte yareler türlü türlüdür.

-> ‘ım böyle söyledi indi aşkın deryasını boyladı bunu işlemeyen kula söyledi en iyi dostundan sakın sen seni.

-> Pir Sultan Abdal’ım dağlar aşalım – Aşalım da dost iline düşelim – Çok nimetin yedim helalaşalım – Geçti dost kervanı eyleme beni.

-> Başım alıp hangi yere gideyim gittiğim yerde buldu dert beni oturup benimle ibadet kıldı yalan söyledi de yüzüme güldü yalın kılıç olup üstüme gel.

-> Sivas illerinde sazım çalınır. Çamlı beller bölük bölük bölünür. Ben dosttan ayrıldım bağrım delinir. Kâtip ahvalimi şah’a böyle yaz.

-> Dertli olmayanlar derde yanar mı sadık derviş ikrârından döner mi dertsiz bülbül gül dalına konar mı ben bülbülüm dersin, gülün var mıdır?

-> Bin kez kırdılar dallarımızı bin kez budadırlar. Yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz.

Pir Sultan Abdal Meşhur Sözleri

-> Hiç ellerin taşı bana değmez. İlle dostun gülü yaralar beni.

-> Ötme bülbül ötme şen değil bağım. Dost senin derdinden ben yana yana. Tükendi fitilim eridi yağım. Dost senin derdinden ben yana yana

-> Zahit sen bu yola diken ekersin/Hatıra dokunur, gönül yıkarsın/Yüküm vardır deyü zahmet çekersin/Yavuz baçcı yüksüz kervana n’eyler?

-> Zahit sen bu sırra erem mi dersin/ pir-sultan-abdal-sozleri Erenler halinden bilem mi dersin/Mescit hak meyhane haram mı dersin/Hak olan mescide meyhane n’eyler?

-> Dağlara taşlara lalesin verdi kafire hisarın kal’asın verdi arıya bal verdi belasın verdi arı ağlar bana, balımdan oldu.

-> Kul olayım kalem tutan eline. Kâtip ahvalimi şah’a böyle yaz. Şekerler ezeyim şirin diline. Kâtip ahvalimi şah’a böyle yaz

-> Sen de dersin söz içinde sözüm var – Çalarsın çırparsın oğlum kızım var – Senin şunda üç beş arşın bezin var – Bütün dünya malın olsa ne fayda.

-> Karga konsa gülistana gülün kadrini ne bilir kendi kadrini bilmeyen elin kadrini ne bilir.

-> Pir Sultan Abdal’ım böyle söyledi – İndi aşkın deryasını boyladı – Bunu işlemeyen kula söyledi – En iyi dostundan sakın sen seni.

-> Abdal Pir Sultan’ım, keremler kani nereden geliyor canımın canı sensin bu gönlümün şahı sultanı sensiz bu cesette bu can eylenmez.

-> Kaba rüzgar gibi boşa dolaşma çalıya çırpıya değip ileşme toz toz olup topraklara karışma harman yeli gibi es deli gönül.

Pir Sultan Abdal Kitap Sözleri

-> Ardınca kuyular kazar. En iyi dostundan sakın sen seni.

-> Pir Sultan Abdal’ım böyle söyledi indi aşkın deryasını boyladı bunu işlemeyen kula söyledi en iyi dostundan sakın sen seni.

-> Varın görün irakipler kandedir – Hak ehli kardaşlar yolda demdedir – Bilin ayn el yakin Ali cemdedir – Cemiyet olmayan köyü n’eylersin?

-> Abdal Pir Sultan’ım, keremler kani – Nereden geliyor canımın canı – Sensin bu gönlümün şahı sultanı – Sensiz bu cesette bu can eylenmez.

-> Herkese gönlünce ver deli gönül.

-> Şu yalan dünyanın sonu hiç imiş. Akşam gelip konan sabah göç imiş.

-> ‘ım dağlar aşalım aşalım da dost iline düşelim çok nimetin yedim helalaşalım geçti dost kervanı eyleme beni.

-> Herkese gönlünce ver deli gönül.İman eder, amel etmez – Hakk’ın buyruğuna gitmez – Kadılar yaş yere yatmaz – Hiç böyle bir şeytan var mı?

-> Bu dünya dediğin bir sınık yaydır evveli toy düğün, ahiri vaydır dört kapılı ulu hoş bir saraydır konan göçer imiş, kalan eylenmez.

-> Pir Sultan Abdal ‘ım, çağır ya gani veren Allah yine alır ol canı gönül bir gemidir, akıl dümeni akıl dümen, ya söyleyen dil nedir?

-> Bir kişi Hakk’ın emrinde olmasa ona nesne gelmez, selamın almam.

-> ‘ım, bu sözüm haktır gaziler sözümün hatası yoktur aşıkın maşuktan dönmesi çoktur Pirin eşiğine düş deli gönül.

-> Ben bülbülüm dersin, gülün var mıdır?

-> Pir Sultan Abdal’ım, çağır ya Gani – Veren Allah yine alır ol canı – Gönül bir gemidir, akıl dümeni – Akıl dümen, ya söyleyen dil nedir?

-> Hatırın yıkarlar hatır yıkınca gözyaşı yeğlenmez taşıp akınca el elden üstündür arşa erince nasihatim dinle, sakın gururdan.

-> Eksikliğim çoktur ben de bilirim. Eksiklikle kabul eyle gel beni.

-> Gönüldür cennet yapısı nur ile aydın kapısı kıldan incedir köprüsü geçebilirsen beri gel.

Pir Sultan Abdal Sözleri Facebook

-> Hak bizi yoktan var etti şükür yoktan vara geldim yedi kat arşa asılı kandildeki nura geldim.

-> Benden selam olsun ev külfetine çıkıp ele karşı ağlamasınlar.

-> Gelir senin ile güler de oynar ardınca önünce ayıbın söyler bir vakit gelince önüne çıkar en iyi dostundan sakın sen seni.

-> Yine gerçeklerden açtık kapıyı – Bir pirin önünde kıldık tapıyı – Arı birlik ile yapar yapıyı – Birlik ile bitmeyende bal olmaz.

-> Uzak ol cahilden kamile yakın/Sözümde mana yok darılma sakın/Hasmın karıncaysa merdane takın/Ummadık taş başa düşer mi düşer.

-> Gönül havalanıp gökte gezerken bana zulüm kanlı zalimden oldu kişinin çektiği dili belası her ne oldu ise dilimden oldu.

-> Pir Sultan Abdal’ım çıktık oturduk. Kaza lokmasını burda yetirdik. Dünya bizim diye çektik getirdik. Yalan dünya bizim olsa ne fayda.

-> Pir Sultan Abdal’ım, bu sözüm haktır – Gaziler sözümün hatası yoktur – Aşıkın maşuktan dönmesi çoktur – Pirin eşiğine düş deli gönül.

-> Bir öğüdüm vardır sana söyleyem en iyi dostundan sakın sen seni öğüdüm dinlersen manası budur en iyi dostundan sakın sen seni.

-> Bir gün alır götürürler evinden. Hakk’ın kelâmını koyma dilinden. Kurtulaman Ezrail’in elinden. Dünya dolu malın olsa ne fayda.

-> Aşk harmanında savruldum Hem elendim hem yuğruldum kazana girdim kavruldum meydana yenmeğe geldim.

-> Bozuk düzende sağlam çark olmaz.

-> Benden selam söylen sofu canlara vücudun şehrini yuyanlar gelsin yedi kat göklerin yedi kat yerin kudret binasını kuranlar gelsin.

-> Kara toprak gibi sakin ol otur Hak’tan ne gelirse kabul et getir bahar aylarının yemişin bitir.

-> Cehennem dediğin dal odun superguzelsozler.com yoktur. Herkes ateşini kendi götürür.

-> Gel ey zahit bizim ile çekişme Hakk’ın yarattığı kul bana n’eyler kendi kalbin arıt, bize ilişme bendeki küfr sendek’imana neyler?

-> Pir Sultan Abdal’ım, ihlas yar olsa – Mecnun da gözlüyor Leyla gelirse – Bir cananın meyli sende yok ise – Ahir fayda etmez onu terk eyle.

-> Abdal Pir Sultan’ım, böyle mi olur – Herkes ettiğini elbette bulur – Alıcı kuşların ömrü az olur – Akbaba zararsız yaşar mı yaşar.