Yanmak İle İlgili Sözler

Bu yazımızda neler okuyacaksınız: Yanmak İle İlgili Sözler, Yanmakla İlgili Sözler, Yanmak Hakkında Sözler, Yanmak İle İlgili Söylenmiş Sözler, Yanmak Üzerine Sözler, Yanmak İle İlgili Sözler Tumblr, Mevlana Yanmak Sözleri, Yanmak İle İlgili Cümleler, İçin Yanması İle İlgili Sözler

Yanmak İle İlgili Sözler

Kolay değildir mum olmak! Işık saçmak için önce yanmak gerek. (Mevlana Celaleddin-i Rumi)

Hem yanıyor, hem seviyor. Sevmek yanmak demek değil mi? (Mustafa Kutlu)

Yanmak, kalbin en asil ve anlamlı eylemidir. Çünkü kalp yanarak arınır. (İskender Pala)

İnsan elbette konuşmak istiyor. Dert yanmak haklı çıkmak istiyor. Fakat kelimeler insana ihanet ediyor. (Oğuz Atay)

Sen yanmak gör, ben kendimi kül ettim. (Birhan Keskin)

Hayat; bazen yanmak, bazen de uçmak, bazıları için keyif dolu salıncak, bazıları için ise yalın ayak baldırı çıplak. (Tahsin Özmen)

Işık olmak için yanmak lâzım. Yıldızlaşmak kolay değil. (Cemil Meriç)

Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. (Ümit Yaşar Oğuzcan)

Öyle bir ateşe müptela olasın ki yandıkça huzur bulasın. Yanmak endişesiyle değil, sönmek korkusuyla canın yansın. (Ferhad Fani)

Yanmak cesaret istiyordu, o da ben de yok. (Ayfer Tunç)

Suyu böylesine tanımak için demek böyle yanmak lazımdı. (Nazan Bekiroğlu)

Hasret ateşinde yanmak, odun ateşinde yanmaya hiç benzemez. (Mustafa Necati Bursalı)

O senin neyin olur dediler. Uzaktan dedim, uzaktan yandığım olur kendisi.

Diyorsun ki aşık oldum, yalan! Aşk ile yanmadan gelme kapıma. Diyorsun ki yanıyorum; tamam ama kül olmadan gelme kapıma! (Hz. Mevlana)

Yanmak mesele değil de. Küresel güçlerin yerle bir olduğu bir dünya hayalim vardı o yalan oldu.

Kendimizde her zaman başkalarının acısına dayanacak gücü buluruz.

Canım yanıyor dedikçe, benzin döktünüz.

Bu kim diye sordular diyemedim sevdiğim uğruna yandığım küle döndüğüm diye söyleyemedim, sustum.

Hangi ateş sonsuza kadar yanmış ki? Biraz tüter sonra sönersin. (Nazan Bekiroğlu)

Kim sonsuza kadar yanmış ki sen yanasın, biraz yanarsın sonra tütmeye başlar yavaş yavaş söner kül olur gidersin.

Mesele ateşte yanmak değil, mesele bir gönülde yer almaktır. Ekmeği ateşte pişirmek kolay, mesele onu gönülde pişirmektir. (Somuncu Baba Aşkın Sırrı)

Hezeyan, kaygan ve belirsiz dünyada, buna dayanamayan birinin yaptığı sabitleme işlemidir.

Eğer yanacaksan içten yanacaksın; işte o zaman aşkın tadına varacaksın.

İçin yanarken üşümek, yüreğin kan ağlarken gülmek, özleyip de sevdiğini görememek. İşte aşk bu olsa gerek. (Can Yücel)

Sigarayı kül tabağına bırakır gibi, bırakırım seni. Öyle kendi kendine yanarsın.

Sönüp gitmektense, yanmak daha iyidir. (Kurt Cobain)

Canı yanan sabretsin, canı yakan da yanacağı günü beklesin. (Hadisi Şerif)

Birileri yalan olur, birileri yanan!

Neden sigarayı bu kadar çok seviyorsunuz? Benim için yanan bir tek o var. (Necip Fazıl Kısakürek)

Gelirsen yolum genişler, gelmezsen hayalini severim. Yanmaktan korkmam ben bu aşka,  sağ çıktığım yerlerden geldim. (Murathan Mungan)

Gençliğimizdeki neşelilik ve karamsarlığa kapılmama hali, kısmen hayat tepesine tırmanıyor ve tepenin öteki tarafındaki ölümü görmüyor olduğumuz gerçeğine dayanır. Arthur Schopenhauer

En çok da üç şey yorar insanı; Affetmek, içi yanarken susmak ve olmayacağını bildiği halde hayal kurmak. (Chuck Palahniuk)

Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak. Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım. (Yılmaz Güney)

Bazen canım öyle yanıyor ki; her şeyin rüya olmasını diliyorum.

Aşk hep böyle midir; birileri yanar kül olur diğeri kaçar kovalanır.

Birini seveceksen, onu her şeyinle sevme. Çünkü bittiğinde; Onu unutamamana değil, unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın. (Can Yücel)

Yanmak güzeldir bazen, eğer yakan değerliyse. (Mevlana)

Hasretinden yüreğim yanar, başımda dolanır zalim ayrılık.

Eğer uğruna yandığın değiyorsa yanmaktan daha da öte kül olmalı insan onun için.

Yanmak var, yanmak var. Odun yanınca kül olur, insan yanınca kul olur. (Hz. Mevlana)

Yandın mı alev alev yanacaksın! Kısık ateşler bizi ancak üşütmeye yarar. (Emre Karataş)

Mum olmak kolay değildir. Işık saçmak için önce yanmak gerekir. (Hz. Mevlana)

Olmasaydı sana kavuşma umudum bu yanan yüreğim küle dönerdir.

Ben iyi biri değilim, canım yandıysa, canın yanmalı. Bunun için uğraşırım.

İnsanlarla münasebetin ateşle münasebetin gibi olsun. Çok uzaklaşma donarsın; çok yaklaşma yanarsın. (Sadi Şirazi)

Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? (Nazım Hikmet)

Efendi davul sesi ile uyanıyor, bekçinin gecesi nasıl geçti, nereden bilecek.

Öfkeye sarılmak birine atmak için kavradığınız sıcak bir kömür parçası gibidir; yanan aslında sizsinizdir. (Gautama Buddha)

Eğer yanmaya dayanacak cesareti yoksa ateşe dokunma.

Parmak uçlarıma hapsettim seni. Dokunduğum her yerde seni hissediyorum, canım yanıyor. (Cemal Süreya)

Acıya dayanma gücü yetinmenin büyüklüğüyle paralel gider, yetinme de bir acıdır çünkü.

Sevdiğini mertçe seven kişi, pervane gibi özler ateşi. Sevip de yanmaktan korkanın masal anlatmaktır bütün işi. (Ömer Hayyam)

Yanarım, bir sigara gibi küllerim dağılır. Sönerim, çünkü ateşim izmarite dayanır.

Seni sevmek; ışıktaki gizli karanlık gibi… Bulmam için önce yanmam gerekiyor… (Özgür Gümüşsoy)

Bazen boşa yandığını anlar insan ama artık yanmıştır bir kere dönüşü olmaz yanmanın.

Bazen bir anne evladına yanar, bir aşık sevdiğine, koyun kuzusuna, sevdalı sevdasına yanar. Yanmaktan şikayet etmez insan sevdiklerine kavuşmak umuduyla.

Yanmak da güzeldir eğer seni yakan senin için çok değerliyse.

Şimdi daha iyi anlıyorum ki, nefes almak değilmiş, yaşamak. Ateşlerde yanmak gibi bir şey seni severken senden uzakta olmak.

Bir isim var unutamadığım. Bir çiçek var koparamadığım. Bir hayal var kuramadığım. Birde sen varsın hasretinden yandığım.

Uzakta olsan da yanımda olmalısın daima. Unutma, gerçek aşk sevdiğini anınca yanmak, yandıkça sevdireni anmaktır. (Mevlana)

O değil de şimdi nüfus sayımı yapılsa, seni de adamdan sayacaklar ya, ona yanıyorum.

Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız, önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz. (F. Nietzsche)

Benim özlemekten canım yanarken, o başkalarıyla gülüyordu.

Günümüzde insanların mutluluğu eğlenmeğe dayanmakta. Eğlenmenin altındaysa almanın, tüketmenin doygunluğu yatmaktadır.

Mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa… (Edip Cansever)